Jonge vosjes

Voorzichtig loop ik door een dicht dennenbosje en kom vervolgens op een open plek. Hier ligt een oude wal waarin diverse holen zijn gegraven. In eerste instantie door konijnen, maar later zijn de gaten vergroot door vossen. Twee weken terug was ik hier ook. Toen had het dagenlang geregend en van bewoning was geen enkel spoor. Eind april kun je namelijk al welpen buiten het hol waarnemen, zeker met mooi weer. Ik laat mijn rugzak met fotospullen achter zodat ik me rustiger kan voortbewegen. Voorzichtig loop ik verder.

Door het mooie weer en de droogte van de laatste tijd kraken de takken onder mijn schoenen. Bij het hol aangekomen liggen er kleine drolletjes en is het jonge groene gras platgelopen. De burcht is zeer waarschijnlijk bewoond! Twee jaar geleden zijn er op deze burcht vier jongen grootgebracht. Even later hoor ik zo’n 10 meter verderop gegrom en zie ook wat beweging onder de begroeiing. Het zijn jonge vosjes. Één, twee, drie, vier jonge vossen tel ik. Terwijl ik tel komt er ook nog één uit het hol dat aan de rand van de dennen ligt. Vijf welpen die al bruin beginnen te kleuren. Ze hebben een zeer smal staartje, bijna vergelijkbaar met een spaghetti-sliert. Ze gaan op in hun spel en hebben mijn aanwezigheid niet in de gaten. De jonge diertjes blijven wel dicht bij elkaar in de buurt. Mijn fototoestel ligt helaas een stukje terug.

Die wil ik natuurlijk net gaan halen als twee jongen op mij af komen lopen. Ik blijf als een standbeeld staan. Ik sta een meter van het hol waar de jongen naar binnen willen. Op vier meter van mij vandaan blijven de twee staan. Ze kijken even nieuwsgierig in de hoogte naar het wezen dat daar op twee poten staat. Het komt niet bekend voor en één welp loopt rustig door en verdwijnt het hol in. De andere welp staat nog te kijken, maar loopt terug naar zijn broers en zussen die elkaar nog bezighouden. Ik loop terug om de camera op te halen om daarna foto’s te maken.

Vroeg in het voorjaar is het zover, dan worden de blinde welpen geboren. Meestal twee tot vijf. Vanaf half april zijn de welpen sterk genoeg om de uitgang van de burcht te bereiken. Dan begint de tijd dat ik diverse plekken in de gaten houd op bewoning van een vossenfamilie.

Het observeren en fotograferen van de jonge dieren is een boeiende en spannende bezigheid. Vele uren heb ik bij burchten doorgebracht. De bewoonde burcht die ik vandaag heb bezocht is al wel tien jaar lang bewoond in het voorjaar. Jonge vossen zijn van nature niet bang, ze naderen je soms op enkele meters. Maar ze worden schuwer naarmate ze ouder worden. Van de ouders krijgen ze geleerd dat ze mensen moeten mijden. Ook zullen ze zelf ervaringen opdoen met mensen als ze de omgeving van het hol gaan verkennen. Helaas zullen dat niet altijd positieve ervaringen zijn.